درباره من
یادم باشد که در پیله ی تنهایی خویش
آغوش به روی دیگرانی نگشایم
که ارزندگی امروز من
افسردگی هرروزه ی آنهاست
..
من از پرواز کلمات به بیکرانه ی
ذهنم می نویسم
و تو تنها عبور کن از میان ثانیه
هایی که غرق ابهامند
ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ
چو کس با زبان دلم آشنا نیست چه بهتر که از شکوه خاموش باشم...چویاری مرا نیست همدرد،بهتر که از یاد یاران فراموش باشم
ادامه...
دلم داره می ترکه
خسته هستم..خسته از تکرار های بی هدف...خسته از بودن..شدن..یا هر هدف
قلبم از اندوه سرشار است و بس...تشنه ام..عطشان تر از هر همنفس
در دلم غوغا و چشمم ماتم است...آخر این بدبخت هم یک آدم است
تاکی آیا در تکاپو و نشاط واهیم..گم شوم تا نشنوم بیزاریم
تاکی آیا درد را مرهم شوم..التیام زخم های غم شوم
قلبم از این درد ها مملو شده..چشمم از دیدار ها پر.......
ــــــــ..ـــــــــــ..ــــــــــــــ..ــــــــــــ..ـــــــــــــ
پ.ن1:این روزها از خستگی مرا حتی توان بیان نامت نیست چه رسد به...
ــــــــ..ــــــــــ..ـــــــــــــ..ــــــــــــ..ــــــــــــــ
پ.ن2:درحوالی کوچه پس کوچه های مهربانی..گر نشانی از من بود آن را به خاطر بسپار..شاید این نشان روزی گواه بینشانیم باشد
ــــــــ..ــــــــــ..ـــــــــــــ..ــــــــــــ..ـــــــــــــ
پ.ن3:خدایا بر من ببخشای..نابخشودنی هایم را
..
خواستم بگویم هیچم..دیدم این روز ها هیچ هم دیگر هیچ نیست...
20 دی ماه 1389
