مقصد و مقصود تویی...پس من چه باشم که بگویم....که حرفی بزنم...که نجوایی کنم...
اگر تلاشی کردم...خواسته ام پاره کردن هرچه زنجیر و هرچه بند بود که بر بند بند بدنم زده بودند...
اگر ناله ای سر دادم...
اگر زخمی زدم...
اگر مرهمی بودم...
اگر.....
همه را بگذار به پای بچگی هایم...
همه را بسپار به باد...تا ببرد از یاد ...
خسته مشو...دلخسته مشو....وابسته مشو...
نه کسی هست که از عمق وجود طالب نگاه های هرچند خسته ات باشد...
و نه هر آنکس که بتوانی سنگینی رنج را با او قسمت کنی...
که زمانه چنان است قلب هایی پوشه از رنج و چهره هایی پوشیده از رنگ...
با کوتاهی سقف اسمان دلم چه کنم...؟؟
که از بلندای نگاهت بدان می نگری....
و من از نردبام نور بالا می روم...تا سرکی بکشم در کوچه باغ خاطره های خیالی ات...
و آن سایه و ان سایه که چه ساده با سیاهیش تمام داشته هایم را زیر سوال برد...
و من که هنوز پا برجا ....همین جا ایستاده ام
شاید در باد....
شاید در یاد....
ــ-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_
امشب ولادت امیر مومنان....
فردا آغاز ایام البیض...
و فردا هایش.......................................
قامت رشید واژگانت ، فاصله بین آسمان و زمین را کوتاه کرده است ، آفرین ، اما یک کوچولو پیشنهاد داشتم که در ذیل درج میکنم :
............................
با کوتاهی سقف آسمان چه کنم...؟؟
وقتی کز بلندای نگاهت به دل می نگری....
............................
و هم پسوند - ب - بر سر افعال مانند آنجا که فرمودی سرکی بکشم ، یا بگویم ، یگریستم و ... باعث ثقل وزن واژه خواهد شد ، طبیعی است اگر خواست نویسنده ، ثقل کلام در متون ادبی فارسی قدیم باشد ، باید در همه افعال متن این پسوند تکرار شود و الا در یک فعل خاص ، از ادبیات مدرن امروزی ، نباشد زیباتر است ....
بسیار بسیار ممنونم
قلبهایی پوشه از رنج و چهره هایی پوشیده از رنگ ....
و آن سایه و ان سایه که چه ساده .....؟؟؟؟!!!!!
سلام نازدانه ام . خسته جهادت نباشی عزیز دل . جهاد علم آموزیت را می گویم ... خوش آمدی .
مثل همیشه عالی . مثل همیشه سرشار زیبایی . موفق باشی و پیروز . التماس دعا . تبریک مرا به پدر بزرگوارت برسان .
سلامت باشید
ممنون
سلام سعیده عزیز.عید گذشته مبارک.اشتباه پیشین منو ببخشید.
سلام
مال شما هم همین طور
کدوم اشتباه عزیزم؟؟!!